Coming home!

Hooooi,

Van twee weken lang geen verhalen, naar twee verhalen in een paar dagen. Dit schrijven we nu vanuit Rome airport, waar we een gezellige tussenstop hebben van zo'n zes uurtjes.

Van de hitte in Jaffna kwamen we aan in Trincomalee, dè zonnige oostkust. Alleen toen wij aankwamen, viel de regen met bakken uit de lucht. Gelukkig konden we bij het hotel lekker avondeten, waardoor we gelijk een goede band kregen met het hotel personeel. Doordat stiptheid niet de hoogste prioriteit had daar in het hotel, moesten we gemiddeld twee uur wachten voordat we kregen wat we besteld hadden. Die tijd steeds gezellig opgevuld met theetjes drinken met het personeel. Het was een hele leuke huiselijke sfeer. Dag erna was het eindelijk een keer tijd voor uitslapen zonder een wekker te zetten, en een heerlijk relaxed dagje aan het strand te liggen. Lekker met een juice erbij, en 's avonds heerlijk uitgebreid gedineerd aan het strand met een heerlijk bord seafood. De volgende dag wilden we gaan snorkelen bij Pigeon Island, wat officieel ook een national park is. De prive trip die de hotel eigenaar aanbood waarbij hij zelf mee zou gaan, vriendelijk afgewezen, en vertrokken met een gewone trip naar Pigeon Island. Een hele beroemde snorkelbestemming in Sri Lanka, wat ook wel te merken was, heel veel toeristen en ook was het koraal zichtbaar aangetast. De trip leider was erg bezorgd, en wilde eerst checken of iedereen wel kon zwemmen en snorkelen. Anna moest eerst verplicht van de man een zwemvest aan, als enige van de groep. Anna weigerde dit, en uiteindelijk gaf de man het op. Na deze 'les' mochten we vrij gaan snorkelen, en hebben we de prachtigste vissen in alle kleuren en haaien om ons heen zien zwemmen. Daarna weer een leuke vaartocht terug naar het vasteland, met veruit de snelste boot die er was. 's Avonds kwamen we erachter hoe erg je kunt verbranden van snorkelen, Sterre zelfs op haar buik. Gelukkig hadden we aftersun van de Action mee.... zegt genoeg denk ik! Die avond bij het hotel voor het eerst de roti gegeten zoals de Sri Lankanen dat doen. Na een paar complimenten, kregen we ditzelfde avondeten de volgende ochtend ook weer als ontbijt haha.

Na het ontbijt vertrokken we weer voor een lange busreis naar het surfparadijs Arugam Bay. Ook aan de oostkust, maar dan zuidelijker. Hier kwamen we 's avonds heel moe aan, en moesten we ook even bijkomen van de primitieve hut zonder badkamer die we geboekt hadden. Achteraf was het helemaal prima. In Arugam hebben we twee dagen lekker aan her strand gelegen en naar alle surfers gekeken. Ook hebben we een tripje naar de Lagoon gedaan, samen met de belg van de Adam's Peak, die een paar weken in Arugam was om te surfen. Er was beloofd (door de lonely planet) dat we talloze wilde dieren zouden zien, maar wij moesten het doen met wat vogels en een klein baby krokodilletje. En ohja, een staart van een aap. Vooral erg genoten van de boottocht zelf.De belg en ook twee jongens in een hutje tegenover ons wilde ons wel leren surfen, maar wij vonden twee dagen daar een beetje te kort voor. En kijken was leuk genoeg.

Als eerste tussenstop naar uiteindelijk Negombo (wat dichtbij de airport ligt), gingen we naar Monaragala. Dit bleek een verrassend leuk plaatsje, en we kwamen in een heel mooi guesthouse terecht. We zouden die middag een wandeling doen langs de rubber plantages. Deze wandeling, die we oorspronkelijk zonder guide zouden doen, werd een hele tocht geleid door twee Sri Lankanen, die ons heel graag 'Bangala Bangala' wilden laten zien. Wij dachten dat dit een mooi uitzichtpunt zou zijn, en omdat die jongens totaal geen Engels konden, wisten we niet hoever het lopen zou zijn. Uiteindelijk een tuktuk betaald, die maar half de berg op kwam en waarbij de motor steeds weer uitviel. Na bestemming te hebben bereikt, bleek het gewoon een soort villa te zijn, die zij blijkbaar erg mooi vonden. Achteraf gezien bedoelde ze dus 'bungalow'. Al met al was het heel lachwekkend, en zijn we met de tuktuk weer sputterend naar beneden gegaan. Die avond heerlijke rice & curry gegeten bij ons hotel met twee andere hotelgasten.

Volgende ochtend vroeg de bus door naar Kandy, waar Anna mooi haar laatste souvenirs kon inslaan, en jawel... Sterre heeft ook een souvenir gekocht.. voor 30 rupies (10 cent). De ochtend daarna nog een klein tripje naar het Tea Museum gedaan, omdat veel mensen dat hadden aangeraden. Viel voor ons (een beetje) tegen. Misschien ook wel omdat we te gierig waren voor een gids, maar de entree prijs vonden we al duur genoeg.

Die middag de bus gepakt naar Negombo. Die avond zouden we ons laatste avondmaal lekker uitgebreid doen. Helaas was de keuze voor het restaurant niet de beste, we kregen wat bij elkaar gekwakt seafood met daarbovenop wat slappe frieten uit oud vet gebakken erboven op gegooid. Achteraf ook wel weer lachwekkend, maar we hadden beter ergens anders kunnen gaan zitten. Die avond ook nog alles ingepakt voor vertrek. Op de allerlaatste dag nog de town bekeken van Negombo (little Rome). Heel veel kerken, en een leuk kanaal. Maar ook heel erg heet, en op de laatste dag ook nog lekker verbrand.

Weer door onze budget-reisstijl wilden we liever met de bus naar het vliegveld dan met een taxi. De bussen gingen alleen maar tot zes uur, waardoor we zeven uur van te voren al op het vliegveld zaten te wachten. Hierdoor zijn we wel goed uitgekomen met het geld. Nu net een tien uur durende vlucht naar Rome gehad, waar we nu weer zes uur moeten wachten. Leuke bezigheid: blog schrijven... :p Straks nog een vluchtje van twee uur en komen we aan op schiphol. Dan zit onze reis er toch echt op.

De vijf weken zijn werkelijk voorbij gevlogen. Echt een super land, en een super leuke tijd hebben we gehad. We zouden Sri Lanka echt aan iedereen aanraden. Wat ook nog wel noemenswaardig is dat we letterlijk geen enkele keer ruzie hebben gehad!!! Je kijkt je ogen uit in dit land, zoveel diversiteit, zulke lieve mensen en lekker eten. Jammer dat het voorbij is, maar ook leuk om weer naar huis te gaan!

Tot snel!!!! X

The ancient cities

Hoooi iedereen,

Heeft even geduurd maar dan nu de volgende reisblog!

We moeten ons geheugen even een beetje opfrissen, maar waar we geëindigd waren was Dambulla. We hadden ons hotel geboekt via booking.com, waar het een score van een 8.8 had, en toen we ook nog heel aardig van te voren een mailtje kregen dat we gratis met een tuktuk van het busstation gehaald zouden worden, dachten we dat we een heerlijk verblijf zouden hebben voor ook nog een hele lage prijs. Het hostel heette: Robert Inn Dambulla, nou en Robert was er hoor!! Robert kwam voor het eerst in beeld toen we onze welkomstthee door hem geserveerd kregen. Hij haalde van alles uit de kast om ons mee te krijgen naar een van zijn vele touren, maar omdat wij onze eigen planning al gemaakt hadden, hadden we bij voorbaat al geen interesse. De toon was toen al vrij pusherig, en uiteindelijk toch gezwicht voor een klein tripje naar een meer. Het meer was heel mooi en toen was het ook nog best gezellig. Maar eenmaal dat wij heel even met een andere jongen aan het praten waren, werd Robert jaloers en moesten we gauw gaan. In de auto terug kon hij alleen maar slecht praten over de jongen en het hostel waar hij sliep. Bij aankomst terug bij het hostel zaten er gelukkig wat andere gasten, en konden we Robert even afschudden. Maar bij het avondeten kwam hij weer bij ons zitten, en kon alleen maar praten over een party met ons en alcohol etc. Ook zei die dat wij absoluut voor gingen op de andere gasten, en ga zo maar door. De manier waarop was allemaal heel claimerig en niet fijn. Wij zijn daarna onze kamer in gevlucht, en de volgende ochtend toen wij hem weg zagen rijden, hebben we onze spullen gepakt en zijn vertrokken naar de Cave Temples van Dambulla. Dat was heel erg mooi, en dat vonden wel meer mensen want het was heel druk. Daar kwamen we bij toeval ook de Franse meisjes van de Adam's Peak tegen! Na alles bewonderd te hebben, pakten we de bus door naar Sigiriya. Daar hebben we in de middag heerlijk gerelaxed en rondgefietst langs ruïnes, tempels en meren. Was lekker om weer eens op de fiets te zitten! Dag erna vroeg op om eerst te ontbijten en daarna de beroemde Sigiriya Rock te gaan beklimmen.. oh nee, de goedkope variant net naast de Sigiriya Rock, namelijk de Pilurangala Rock. De beklimming ervan was al heel erg leuk, aan het einde echt klauteren en onszelf tussen de rotsen naar boven hijsen. Eenmaal op de top een praaaachtig uitzicht!!!!! We voelden ons zoals Simba in de Lion King, die op de uitstekende rots staat. Vanaf waar wij stonden hadden we dus ook zicht op de Sigiriya Rock, waar we stromen mensen op zagen lopen, hutje mutje. Terwijl wij de eerste 20 minuten op de top helemaal alleen hebben gezeten, was echt super!

Zelfde dag door met de bus naar Polonnaruwa. Toen we aankwamen hadden we wel zin in een hapje eten, dus kregen we van het hotel een fiets om naar de town te gaan om te lunchen. Omdat het stadje zo klein was, hadden wij het niet herkend als stadje en zijn het dus zo voorbij gefietst. We bleven maar fietsen en fietsen, en begonnen ons af te vragen hoe ver dat hele stadje wel niet zou moeten liggen. Uiteindelijk zijn we maar bij een eettentje langs de weg gaan zitten, waar het leek alsof de rijst nog gezaaid moest worden. Uiteindelijk na anderhalf uur kregen we dan onze fried rice, die overigens wel heel erg lekker was! Toen we eenmaal weer aankwamen bij ons hotel, stond het dinner buffet al klaar. Genoeg gegeten die dag dus!

Volgende morgen weer vroeg op om de ruïnes van de old town van Polonnaruwa te bekijken. Daar in de brandende hitte hebben we het hele park doorgefietst. Was een mooi aangelegd park, en de ruïnes waren ook bijzonder. Het deed ons denken aan een old town die we een keer in Thailand gezien hebben (we komen alleen niet op de naam). Weer dezelfde dag doorgereisd naar Anuradhapura.

Daar hadden we de volgende ochtend gelijk een spectakel. Sterre stond onder de douche toen de aansluiting van de douche opeens in de fik vloog. Gelukkig kreeg ze het vuur wel uit, maar de douche was stuk en de hele kamer stond vol rook. Nadat de boodschap even tot de mensen van het hostel moest doordringen, kregen we een nieuwe kamer. Anuradhapura is eigenlijk een van de ancient cities waar je ook weer een ticket voor moet hebben om in het park te mogen, en we hadden gehoord van mensen dat het het geld niet waard was en ook omdat we de andere ancient cities wel met tickets hadden bezocht, besloten we gewoon de stad in te gaan om de dingen te bekijken die wel gratis waren. Waaronder uiteindelijk ook de bekendste Bodhi-boom van het land, de Sri Maha Bodhi. Dit zou de oudste levende boom ter wereld zijn. Het was een enorme drukte, maar heel erg bijzonder hoe iedereen daar aan het bidden en offeren was. Erg indrukwekkend. In de stad daarna bleek alles toch wat verder uit elkaar te liggen dan gedacht, en aangezien we geen fiets hadden gehuurd (we hadden het fietsen ondertussen wel weer gezien), hebben we uiteindelijk een kleine tuktuk tour naar drie verlaten, en gratis!, ruïnes gedaan. Daarna zijn we afgezet bij de new town, en hebben we nog een super drukke en volle markt gezien waar we doorheen liepen.

Dag erna was het tijd voor de lange reis naar het noorden: Jaffna. Daar hadden we eigenlijk een dure familie kamer geboekt, omdat er geen goedkopere meer beschikbaar was, maar eenmaal in het hotel lette het personeel niet goed op en gaf ons gewoon een budget tweepersoonskamer. En omdat wij gelijk weer op stap gingen om de stad te verkennen, konden ze ons moeilijk nog 's avonds laten overplaatsen. We sliepen dus maar voor de helft van de prijs!! :) In de stad kon je de overblijfselen van de oorlog nog duidelijk zien, weinig mensen op straat en veel kale stukken. Het was vooral ook heeeeel erg heet! De volgende ochtend op weg naar onze trip naar Nainativu. Eerst met een lange busreis en daarna met de boot. Die boot leek voor ons heel erg op een soort vluchtelingenboot, en werd helemaal volgepropt tot er letterlijk niemand meer mee kon. Op het eiland was de entree een hele grote Hindoeïstische tempel, waar mensen van het hele land en van India naar toe kwamen. Wij hadden het idee dat er een soort Hindu festival bezig was! Omdat we het strand ook nog even wilde zien, en eigenlijk wilde lunchen, hebben we gelopen, gelopen en gelopen. Bijna aan de andere kant van het eiland kwamen we tot de conclusie dat daar niks was, helemaal niks. Alleen af en toe een paar huizen. Dus naja, toen konden we het hele stuk weer terug gaan lopen. Een stap van de tempel af namen we maar genoegen met een ijsje en een twee liter fles cola. Het hele tripje was niet perse heel geslaagd, maar gaf wel een goed beeld van hoe het noorden is getroffen door de oorlog. Zeker de moeite waard om heen te zijn gegaan!

De volgende dag werd het tijd voor de stranden aan de oostkust, daar zijn we inmiddels al vandaan maar daar zullen we later over schrijven.

Wij gaan nu lekker slapen, we hopen dat alles goed gaat met iedereen thuis, heel erg veel liefs! Kus!

'Idyllische uitzichten'

Lieve mensen,

In het hooggelegen Ella zaten we in een schattige kleine homestay, wat overigens sowieso vrij normaal is hier: bij mensen thuis slapen. We kregen lekkere welkomst thee en crackers! We hebben die middag ter oefening de Little Adam's Peak beklommen, om alvast een beetje getraind te zijn voor de echte Adam's Peak, die we een paar dagen later zouden beklimmen. Was een leuke wandeling met heel mooi uitzicht! Als beloning voor onszelf hebben we daarna weer eens bij een leuke tip van de Lonely Planet een taartje gegeten. Enige wat we kregen was een droge chocolade cake, waarbij de chocola ver te zoeken was!! Daarna kwamen we na een behoorlijk lange klim aan bij een afgelegen tempel, die met een deur op slot zat. Gelukkig waren er een paar Sri Lankanen die gelijk de sleutel gingen halen, en die ons daarna ook nog hebben 'begeleid', want dat kon zogenaamd niet zonder gids, naar een mooie rots. Die was heel erg mooi, helaas hadden we geen zaklampen mee, want je kon de rots eigenlijk nog 15 meter inlopen! Op de weg naar beneden zagen we natuurlijk opeens allemaal toeristen die zonder gids naar boven gingen. Wij vonden het juist wel heel leuk om met de gids te zijn gegaan, was een aardige jongen met veel verhalen!

In ons hostel hadden we twee Franse meisjes ontmoet, die voor Franse begrippen heel goed Engels konden (lees: beter Engels dan wij kunnen). Daar hebben we die avond gezellig mee gegeten!

Volgende ochtend vertrokken wij naar Nuwara Eliya, met de trein. Schijnt een van de mooiste treinreizen te zijn, en dat was het zeker!! We konden gelukkig bij het raam zitten, omdat een Sri Lankaan zijn plekje bij het raam afstond aan ons: hij ging liever slapen haha. Het werd wel naarmate we hoger in de bergen kwamen steeds mistiger en mistiger. Op de plek van aankomst was de mist zo dik dat je maar een paar meter verder kon kijken. In Nuwara Eliya kwamen we zodoende in een ijskoud hostel aan, waar het personeel met jassen aan binnen zat. Sowieso was het een grote gezellige chaos daar, want de avond ervoor had er een bruiloftsfeest plaatsgevonden. Toen ook nog de elektriciteit uitviel, en we geen ramen met daglicht hadden waardoor we in een donker hol zaten, besloten we om maar door de regen het stadje eens te verkennen. Daar hebben we gelijk twee regenpakken gekocht, die later ook nog erg van pas zouden komen. Het stadje was eigenlijk heel erg leuk, maar omdat het zo koud en regenachtig was zijn we na wat gegeten te hebben weer teruggegaan. Eenmaal aangekomen in ons hostel, waar de elektriciteit het gelukkig weer deed, ontmoetten we daar twee Engelse meisjes. We hebben toen met z'n vieren afgesproken voor een voordelige tour de volgende ochtend naar het Horton Plains National Park, waar het bekende 'World's end' ligt. Daardoor lieten we de eigenaar van het hostel wel een beetje in de steek.. hij had ons allevier al dezelfde tour aangeboden en al half geregeld zelfs, toen we erachter kwamen dat het veel goedkoper kon.

Na ons bijna verslapen te hebben, stonden we de volgende ochtend om 5.45 klaar om te gaan. Met een breakfast take-a-way in de tas, zo aardig was de hotel man nog wel! We reden bijna anderhalf uur door dichte mist naar het park toe. We hebben heel erg getwijfeld of we wel het dure toegangskaartje zouden kopen, omdat het onbekend was of het uitzicht van World's end wel te zien zou zijn. Uiteindelijk toch gedaan, en gelukkig!! Eenmaal het park binnen klaarde het op en was het een super leuke wandeling van 3 uur, met twee keer een World's end en mooie watervallen. Daarna met z'n viertjes nog lekker thee gedronken. Was heel erg gezellig. Vervolgens afgezet bij het hoogste treinstation van Sri Lanka: Pattipola. Eenmaal uitgestapt op het treinstation Hatton, waar we verder met de bus moesten reizen, kwamen we de twee Franse meisjes weer tegen!! Die zaten blijkbaar in dezelfde trein, en met hen zijn we verder met de bus gereisd naar het dorpje Dalhousie, aan de voet van de Adam's Peak.

Wederom kwamen we weer in een chaos-achtige homestay aan, en hebben we daar gegeten met een groep Amerikanen die vrijwilligerswerk deden. Iedereen uit ons hostel en uit de busrit zou die nacht rond half 3 beginnen aan de klim naar de top van de Adam's Peak. Zo wij ook, en na een kort nachtje slapen, verzamelden iedereen zich om half 3 bij ons hostel. We raakten snel de rest van de groep kwijt, en liepen alleen met de Franse meisjes. Onderweg nog twee keer gezegend met armbandjes en een stip op ons voorhoofd en allerlei spreuken. Toen we vertrokken leek het nog aardig helder, maar hoe hoger we kwamen, hoe dichter de mist werd totdat we uiteindelijk eigenlijk alleen maar mist om ons heen zagen.

We kwamen een uur te vroeg aan op de top, de zonsopgang zou pas een uur later zijn. Dat werd kortom een uurtje enorm blauwbekken, het ijs stond op onze jassen. Na een halfuur blauwbekken kwam de Belg aangelopen, die ons de dag ervoor had gezegd dat hij de top wel in twee uur kon beklimmen en dan een cakeje met ons zou delen. Hij had er uiteindelijk maar anderhalf uur over gedaan, en het cakeje was heel lekker!!

Toen eindelijk de poort naar het heiligdom werd geopend, door een behoorlijk slome monnik, bleek dat de schoenen uitmoesten om dit te mogen betreden, en hebben wij in de vrieskou op blote voeten de bel geluid. Echt genieten was het niet, er was letterlijk geen uitzicht en we hadden het intussen ijskoud, maar het was toch een mooi moment. Na alle kou op de top was het fijn om weer in beweging te zijn met het afdalen. We liepen terug met de Belg, die alle trappen achteruit heeft gelopen omdat hij pijn aan zijn knie had. Was wel een lachwekkend gezicht. Daarna moe ontbeten, even een uurtje geslapen, spullen gepakt, en weer opweg verder naar Kandy.

Het was fijn om weer in een wat grotere warmere stad aan te komen, na alle kleine koude dorpjes! Na een hele lange nachtrust hebben we de beroemde tand van Buddha gezien, althans 'gezien', het lag ergens ver weg achter slot en grendel. Het complex eromheen was heel erg mooi, en we hebben natuurlijk weer bloemen aan Buddha geofferd! Daarna 's avonds een echte Sri Lankaanse dansshow bijgewoond. Was heel erg lachwekkend hoe alle dansers in het wilde weg rondsprongen. Was erg leuk om gezien te hebben.

Dag erna, met overigens nog steeds heeeel veel spierpijn van de klim, hebben we de witte buddha hoog boven aan de rand van de stad bekeken. Jammer genoeg was de entree tot het hoofd van Buddha dicht, gelukkig konden we vanaf de schouder van Buddha nog een mooi uitzicht over de stad zien. Daarna al het moois op de levendige markt gezien, waar de apen overal tussendoor liepen. Gelukkig lieten de apen ons dit keer met rust, en Anna is flink aan het shoppen geslagen. Daarna uitgerust in een mooi park, ook boven aan de rand van de stad.

Voor die avond hadden we met de twee Engelse meisjes van World's end, die in Kandy een stage voor school doen, afgesproken in een bar. Even gezellig wat gedronken, en misschien dat we ze later nog ergens anders in Sri Lanka treffen!

Nu vandaag met de bus doorgereisd naar Dambulla, waar we de komende dagen aan de culturele driehoek gaan beginnen! Van Buddha zijn we nog lang niet af!!!

Kus&Knuffels, Anna en Sterre

Geld mag rollen

Heeeeee allemaal,

Na de eerste dagen in Colombo werd het tijd om door te reizen, en dus pakten we de trein naar Galle. We namen een kaartje derde klas, gierig als wij zijn. Haha nee, voor de ervaring. En dat was het! We moesten staan midden in het gangpad, waar de hele tijd allerlei verkopers voor de tiende keer langskwamen. En nee, na de zoveelste keer dat een verkoper ons weer hetzelfde aanbood, wilde we het nog steeds niet kopen!

Het laatste gedeelte van de rit konden we toch nog zitten, en zijn we uiteindelijk prima aangekomen in Galle. De beschrijving van Galle: geen normale inwoners, soort sprookjesachtig nep-dorp, alleen maar toeristen, heel on-Sri Lankaans, maar wel hele mooie gebouwen, super mooie uitzichten over zee en veel historie. Dag erna was Anna jarig, dus de hotelkamer hing vol met slingers, ballonnen en kadootjes. Zo begon de dag goed, en hebben we lekker ergens ontbeten, daarna een heerlijke spa behandeling gehad, nogmaals Knakkie bedankt!!!! Het plan was om 's avonds lekker luxe en uitgebreid uit eten te gaan, maar dit liep wat anders dan verwacht. Uiteindelijk lagen we 's avonds allebei doodziek in bed, de details zullen we jullie besparen.

Volgende dag toch maar halfziek de rit naar Tangalle aangegaan, die wel pittig bleek te zijn, het was maar goed dat Anna bij een raam zat.. :p Toch waren we blij dat we wel gegaan waren, de gastvrouw van de homestay in Tangalle bleek heel goed voor ons te kunnen zorgen. Die dag uitgeziekt en weer aangesterkt door de maaltijd van onze lieve gastvrouw! Dag erna lekker dagje strand gehad, aan een prachtige zee! Ook mooie haven en viewpoint gezien! Wederom een hele mooie kustlijn. Die avond hadden we een Turtle expeditie op de planning staan. Op een pikdonker strand met een geweldige sterrenhemel, bijna nog nooit zoveel sterren gezien, liepen/renden we met een grote meute over het strand op zoek naar een ei-leggende schildpad. Het was een mooi gezicht om te zien, maar we vonden vooral de expeditie zelf nogal lachwekkend.

Na de volgende ochtend weer een uitgebreid ontbijt gehad te hebben, maakten we een tripje naar een soort grot tempel. Waar ons bij aankomst een bos bloemen in de hand werd gedrukt, die we daarna moesten offeren aan buddha. Daarnaast liep er gelijk een aardige man mee, die ons alles over de tempel en de geschiedenis vertelde. Het verschil tussen een sleeping buddha en een dead buddha kunnen we inmiddels dromen. Tempel was echt heel mooi, en ook op een rots die boven alles uitstak een prachtig uitzicht gezien. Ook zijn we op de top gezegend, met olie in ons haar en een bandje om. Er lacht ons nu een lang en gelukkig leven toe. Eenmaal weer beneden aangekomen, dachten wij de aardige man te belonen met 200 roepies fooi. Toen hij het bedrag dat uit de portomonee werd gehaald doorkreeg, greep hij in, en deelde ons even vriendelijk doch dringend mee dat Sri Lankaanse families voor zo'n tour toch wel minstens 1000 roepies betalen. Dus naja beduusd dat we waren, gaven we het gelijk..., weer 1000 roepies armer voor een ongevraagde tour! Dat we hier nu nog steeds intrappen..... ook werd aan het einde nog even snel geld gevraagd voor de bloemen die we aan buddha geofferd hadden, kortom lekker bezig! Wat een goedkoop uitstapje leek, pakte eventjes iets duurder uit.

Dezelfde dag nog pakten we de bus naar Uda Walawa, waar het bekende Uda Walawa National Park ligt. Bij aankomst in het hostel werden we verwend met uit eigen tuin geplukt fruit, en hebben we even een heerlijk avondje rustig aan hebben gedaan. Aangezien we de volgende ochtend om 5.45 opgehaald werden met de jeep om op safari te gaan. Het park zelf was echt schitterend, en we hebben olifanten, krokodillen, apen, buffels, leguanen, schildpadden en heel veel vogels bewonderd. Het was een unieke ervaring, ook voor de portomonee..! Zeker toen de jeep driver de afgesproken 4000 roepies ontving, en wij later de rekening van het hotel zelf kregen, waar deze 4000 nog een keer op stond. Daarna hebben we met eigen ogen gezien dat de jeep driver onder bevel van de hotel eigenaar de 4000 naar hem kwam brengen. Toen hadden wij natuurlijk een enorm schuldgevoel naar de jeep driver toe, die in zijn hoofd het geld waarschijnlijk allang had uitgegeven, zeker gezien zijn beteuterde gezichtje.

Nu zijn we na een busreis aangekomen in Ella, en kunnen de avonturen in de hoge bergen beginnen. Wandelen (en afzien (voor Anna)) dan maar!!

Dikke kus!!! Liefs! X

Eerste daagjes Sri Lanka

Lieve allemaal,

Zondagochtend 5juli zijn wij weer uitgezwaaid op schiphol, na een kort vluchtje naar Frankfurt moesten wij opnieuw inchecken voor onze vlucht naar Colombo. Bij het inchecken werd er gevraagd naar onze emergency gegevens voor als er iets met het vliegtuig zou gebeuren, dus toen hebben wij maar onze eigen mobiele nummers opgegeven.. werden we zelf in ieder geval ook nog op de hoogte gehouden van onze toestand :p

Na weer heeeeel veel maaltijden in het vliegtuig verder (om de twee uur weer een hele warme maaltijd), en overigens geserveerd door aladin-achtige stewardessen, landden we in Colombo. Na het geld gepind te hebben, stapten we in de taxi, die bepaald niet van getreuzel hield. We scheurden kris kras overal tussendoor en toen we werden ingehaald door een ambulance, greep de taxi-man zijn kans om er achter te bumperkleven door zo net als de ambulance ieder gaatje van de weg te benutten. En zo kwamen wij om 8u 's ochtends bij 'sheashore appartments' aan, waar we te horen kregen dat we pas om 3u mochten inchecken... na een reis van 22uur!!! Gelukkig werd het inchecken 12u en hebben we ons de uurtjes daarvoor vermaakt in de Burger King, daarna konden we eindelijk slapen.

Die avond hebben wij in een goedkope lokale tent 'wat' gegeten, in een gezelschap van alleen maar Sri Lankaanse mannen die met hun handen aten. Wat hier sowieso gebruikelijk is, en op straat zijn er ook bijna alleen maar mannen, vrouwen zijn hier wat huismusseriger.

Dag erna, was het plan om Fort en Pettah te verkennen, maar eenmaal aangekomen daar werden we van alle kanten belaagd door mannetjes dat we absoluut naar een of andere ceremonie moesten aan de andere kant van de stad. Uiteindelijk zijn we toch gezwicht, maar een ceremonie was nergens te bekennen haha. De tempel zelf was wel mooi, en de rest van de buurt ook. In de tempel kwamen we trouwens twee Nederlandse meisjes tegen die zich hadden laten omkopen tot een of andere tuktuk tour voor veel te veel geld, en het ons ook nog probeerde aan te smeren onder het overtuigende motto: 'best wel leuk hoor', waarop wij vriendelijk bedankt hebben en we ze zelf nu nog steeds hardop aan het uitlachen zijn. Daarna hebben wij zelf veel te veel geld betaald voor twee bijna in elkaar vallende musea, met de grootse namen Colombo National Museum en National History Museum. Wij vonden het meer op een gezellige rommelmarkt lijken, maar het was wel heel leuk, zeker toen er een schoolklas bijkwam waarbij ieder kindje een keer 'bye' naar ons gezegd moest hebben. Verder hebben we nog heerlijk gerelaxed in het prachtige Viharamahadevi-park, en was de buurt Cinnamon Gardens een oase van rust in vergelijking met de rest. 'S avonds gegeten tussen de kakkerlakken bij een tip van the Lonely Planet.

De volgende dag stond er op het programma: verlengen van het visum, bij het Department of Immigration. Het was daar 1 grote chaos, het gemeente huis in Utrecht is er niks bij, na 6uur wachten en regelen hadden we het visum eindelijk binnen. Met nog hulp van een jongen die we toevallig de avond daarvoor heel even hadden ontmoet, hij kon ons de nodige 3000 roepies lenen, die wij te weinig hadden gepind. Daarna nog even opgetrokken met hem, wat een andere kijk gaf op de stad. 'S avonds hebben wij een prachtige zonsondergang gezien bij de Galle Face Green en was het genieten om alle schoolkindjes te zien spelen en dansen. Daarna even haute cuisine gedaan: een big meal bij de Burger King.

Vandaag hebben wij de eerste echte cultuurshock ervaren, namelijk in de wijk Pettah (waar we de eerste dag dus uiteindelijk niet aanbeland zijn). De straten waren nauwelijks aangelegd, overal waren mensen keihard fysiek aan het werk, ondertussen probeerde mensen nog hun boodschappen te doen, straten waren overvol met karren, kramen, tuktuks en duizenden mensen. We konden zeker merken dat deze buurt veel armer is, en dus ook een stuk viezer. Ook om als meisjes doorheen te lopen was iets minder gemakkelijk. Veel moslims ook, te merken aan de mannen in jurken, de vrouwen in burkha en veel moskeeën. Helaas trapte wij weer in de val, door een te duur ticket te kopen voor het Dutch Museum, wat eigenlijk weer een grote bende was haha, maargoed toch even gezien! Ook vinden mensen het maar wat leuk om een gesprek aan te gaan, wat begint met waar we vandaan komen en eindigt met dat we aan zo'n persoon vast zitten die ons de hele buurt wil laten zien. Iedere keer wel weer gelukt om duidelijk te maken dat we weer onze eigen weg wilde gaan. Was een hele mooie maar vermoeiende wijk, dus daarna hebben we even een middagdutje in het hotel gedaan.

Net lekker even gegeten en morgenochtend vertrekken we met de trein naar Galle (het zuiden). Overmorgen vieren we Anna's verjaardag daar!! :)

Heel veel liefs!!

xxxxxxxxx Anna en Sterre

ps: we plaatsen zo ook even wat foto's, helaas vrij weinig straatbeelden, sorry Gerrie! Maar die staan op de camera, en niet op deze telefoon!

pps: hotpants en allerlei andere korte rokjes en broekjes zijn hier niet heel gebruikelijk om te dragen, net als hempjes en topjes, dat beperkt onze kledingkeuze nogal.... :p

ppps: alle spelletjes die we tot nu toe hebben gespeeld, zijn wonderbaarlijk genoeg door Anna gewonnen (Sterre hoeft de rest van de vakantie geen spelletje meer te doen)

pppps: tot nu toe komt er uit al ons gekochte fruit zodra we er in snijden een leger van mieren uit gerend