Lieve mensen,

In het hooggelegen Ella zaten we in een schattige kleine homestay, wat overigens sowieso vrij normaal is hier: bij mensen thuis slapen. We kregen lekkere welkomst thee en crackers! We hebben die middag ter oefening de Little Adam's Peak beklommen, om alvast een beetje getraind te zijn voor de echte Adam's Peak, die we een paar dagen later zouden beklimmen. Was een leuke wandeling met heel mooi uitzicht! Als beloning voor onszelf hebben we daarna weer eens bij een leuke tip van de Lonely Planet een taartje gegeten. Enige wat we kregen was een droge chocolade cake, waarbij de chocola ver te zoeken was!! Daarna kwamen we na een behoorlijk lange klim aan bij een afgelegen tempel, die met een deur op slot zat. Gelukkig waren er een paar Sri Lankanen die gelijk de sleutel gingen halen, en die ons daarna ook nog hebben 'begeleid', want dat kon zogenaamd niet zonder gids, naar een mooie rots. Die was heel erg mooi, helaas hadden we geen zaklampen mee, want je kon de rots eigenlijk nog 15 meter inlopen! Op de weg naar beneden zagen we natuurlijk opeens allemaal toeristen die zonder gids naar boven gingen. Wij vonden het juist wel heel leuk om met de gids te zijn gegaan, was een aardige jongen met veel verhalen!

In ons hostel hadden we twee Franse meisjes ontmoet, die voor Franse begrippen heel goed Engels konden (lees: beter Engels dan wij kunnen). Daar hebben we die avond gezellig mee gegeten!

Volgende ochtend vertrokken wij naar Nuwara Eliya, met de trein. Schijnt een van de mooiste treinreizen te zijn, en dat was het zeker!! We konden gelukkig bij het raam zitten, omdat een Sri Lankaan zijn plekje bij het raam afstond aan ons: hij ging liever slapen haha. Het werd wel naarmate we hoger in de bergen kwamen steeds mistiger en mistiger. Op de plek van aankomst was de mist zo dik dat je maar een paar meter verder kon kijken. In Nuwara Eliya kwamen we zodoende in een ijskoud hostel aan, waar het personeel met jassen aan binnen zat. Sowieso was het een grote gezellige chaos daar, want de avond ervoor had er een bruiloftsfeest plaatsgevonden. Toen ook nog de elektriciteit uitviel, en we geen ramen met daglicht hadden waardoor we in een donker hol zaten, besloten we om maar door de regen het stadje eens te verkennen. Daar hebben we gelijk twee regenpakken gekocht, die later ook nog erg van pas zouden komen. Het stadje was eigenlijk heel erg leuk, maar omdat het zo koud en regenachtig was zijn we na wat gegeten te hebben weer teruggegaan. Eenmaal aangekomen in ons hostel, waar de elektriciteit het gelukkig weer deed, ontmoetten we daar twee Engelse meisjes. We hebben toen met z'n vieren afgesproken voor een voordelige tour de volgende ochtend naar het Horton Plains National Park, waar het bekende 'World's end' ligt. Daardoor lieten we de eigenaar van het hostel wel een beetje in de steek.. hij had ons allevier al dezelfde tour aangeboden en al half geregeld zelfs, toen we erachter kwamen dat het veel goedkoper kon.

Na ons bijna verslapen te hebben, stonden we de volgende ochtend om 5.45 klaar om te gaan. Met een breakfast take-a-way in de tas, zo aardig was de hotel man nog wel! We reden bijna anderhalf uur door dichte mist naar het park toe. We hebben heel erg getwijfeld of we wel het dure toegangskaartje zouden kopen, omdat het onbekend was of het uitzicht van World's end wel te zien zou zijn. Uiteindelijk toch gedaan, en gelukkig!! Eenmaal het park binnen klaarde het op en was het een super leuke wandeling van 3 uur, met twee keer een World's end en mooie watervallen. Daarna met z'n viertjes nog lekker thee gedronken. Was heel erg gezellig. Vervolgens afgezet bij het hoogste treinstation van Sri Lanka: Pattipola. Eenmaal uitgestapt op het treinstation Hatton, waar we verder met de bus moesten reizen, kwamen we de twee Franse meisjes weer tegen!! Die zaten blijkbaar in dezelfde trein, en met hen zijn we verder met de bus gereisd naar het dorpje Dalhousie, aan de voet van de Adam's Peak.

Wederom kwamen we weer in een chaos-achtige homestay aan, en hebben we daar gegeten met een groep Amerikanen die vrijwilligerswerk deden. Iedereen uit ons hostel en uit de busrit zou die nacht rond half 3 beginnen aan de klim naar de top van de Adam's Peak. Zo wij ook, en na een kort nachtje slapen, verzamelden iedereen zich om half 3 bij ons hostel. We raakten snel de rest van de groep kwijt, en liepen alleen met de Franse meisjes. Onderweg nog twee keer gezegend met armbandjes en een stip op ons voorhoofd en allerlei spreuken. Toen we vertrokken leek het nog aardig helder, maar hoe hoger we kwamen, hoe dichter de mist werd totdat we uiteindelijk eigenlijk alleen maar mist om ons heen zagen.

We kwamen een uur te vroeg aan op de top, de zonsopgang zou pas een uur later zijn. Dat werd kortom een uurtje enorm blauwbekken, het ijs stond op onze jassen. Na een halfuur blauwbekken kwam de Belg aangelopen, die ons de dag ervoor had gezegd dat hij de top wel in twee uur kon beklimmen en dan een cakeje met ons zou delen. Hij had er uiteindelijk maar anderhalf uur over gedaan, en het cakeje was heel lekker!!

Toen eindelijk de poort naar het heiligdom werd geopend, door een behoorlijk slome monnik, bleek dat de schoenen uitmoesten om dit te mogen betreden, en hebben wij in de vrieskou op blote voeten de bel geluid. Echt genieten was het niet, er was letterlijk geen uitzicht en we hadden het intussen ijskoud, maar het was toch een mooi moment. Na alle kou op de top was het fijn om weer in beweging te zijn met het afdalen. We liepen terug met de Belg, die alle trappen achteruit heeft gelopen omdat hij pijn aan zijn knie had. Was wel een lachwekkend gezicht. Daarna moe ontbeten, even een uurtje geslapen, spullen gepakt, en weer opweg verder naar Kandy.

Het was fijn om weer in een wat grotere warmere stad aan te komen, na alle kleine koude dorpjes! Na een hele lange nachtrust hebben we de beroemde tand van Buddha gezien, althans 'gezien', het lag ergens ver weg achter slot en grendel. Het complex eromheen was heel erg mooi, en we hebben natuurlijk weer bloemen aan Buddha geofferd! Daarna 's avonds een echte Sri Lankaanse dansshow bijgewoond. Was heel erg lachwekkend hoe alle dansers in het wilde weg rondsprongen. Was erg leuk om gezien te hebben.

Dag erna, met overigens nog steeds heeeel veel spierpijn van de klim, hebben we de witte buddha hoog boven aan de rand van de stad bekeken. Jammer genoeg was de entree tot het hoofd van Buddha dicht, gelukkig konden we vanaf de schouder van Buddha nog een mooi uitzicht over de stad zien. Daarna al het moois op de levendige markt gezien, waar de apen overal tussendoor liepen. Gelukkig lieten de apen ons dit keer met rust, en Anna is flink aan het shoppen geslagen. Daarna uitgerust in een mooi park, ook boven aan de rand van de stad.

Voor die avond hadden we met de twee Engelse meisjes van World's end, die in Kandy een stage voor school doen, afgesproken in een bar. Even gezellig wat gedronken, en misschien dat we ze later nog ergens anders in Sri Lanka treffen!

Nu vandaag met de bus doorgereisd naar Dambulla, waar we de komende dagen aan de culturele driehoek gaan beginnen! Van Buddha zijn we nog lang niet af!!!

Kus&Knuffels, Anna en Sterre